-
Blijf op de hoogte en volg Jan & Monique
27 Juni 2014 | India, Khalatse
(De vorige twee dagen staan op fb)
Maandag 23 juni.
Een lange, vermoeiende en soms angstige dag in de auto. We rijden van Dha via Kargil naar ons eindpunt Rangdum, waar de trektocht begint. We doen er ongeveer 12 uur over, inclusief twee korte theepauzes en een lunch. In het eerste gedeelte maken we een stop bij het ouderlijke huis van Tashi, waar we thee drinken. Het is een traditioneel Tibetaans huis, met een traditionele keuken. Eigenlijk gewoon weer een shock. Het keukentje wordt opgestookt met wilgentakken en de vlammen slaan er hoog uit. De muren en het plafond van de ruimte waar we zitten zijn zwartgeblakerd van de roet, en er is geen licht, maar dat is hier normaal. Ik krijg amper lucht, het is niet gek dat mensen hier last hebben van de ogen of luchtwegen.
De weg naar Kargil gaat over een bergpas en onze chauffeur lijkt nogal haast te hebben. Echt fijn is de rit niet ondanks de goede verharde weg waar we overheen rijden.
In Kargil moeten we van jeep wisselen en vanaf daar gaat het alleen maar slechter qua wegcondities. Onze gids wacht ons al op. De kok en zijn helper zijn al vooruit gereisd om het kamp op te zetten. Ik vind het erg moeilijk om afscheid te nemen van Tashi. Hij heeft ons de afgelopen dagen erg fijn begeleid en ik vertrouw hem. De jongen die het hier van hem overneemt is nog jong, net als de rest van de crew. Ze zijn hooguit 23, maar Tashi beloofd ons dat het goede mensen zijn.
De laatste 5 uur van de rit gaat over smalle bergweggetjes langs ravijnen en slingerpaadjes die riviertjes doorkruisen. Deze weggetjes zijn verschrikkelijk. We halen snelheden van slechts 20-30 km/u. Ik ben blij dat we straks gaan lopen, en niet met de auto terug hoeven!
Als we aankomen in Rangdum is het koud, waait het hard en regent het. Het dorpje telt zo'n 20 huizen en de ramen zijn dichtgemaakt met kartonnen dozen. Ons tentenkamp staat en stuk verderop en de moed zakt me echt in de schoenen. Getver, wat gaan we hier eigenlijk doen!
Maandag 23 juni.
Een lange, vermoeiende en soms angstige dag in de auto. We rijden van Dha via Kargil naar ons eindpunt Rangdum, waar de trektocht begint. We doen er ongeveer 12 uur over, inclusief twee korte theepauzes en een lunch. In het eerste gedeelte maken we een stop bij het ouderlijke huis van Tashi, waar we thee drinken. Het is een traditioneel Tibetaans huis, met een traditionele keuken. Eigenlijk gewoon weer een shock. Het keukentje wordt opgestookt met wilgentakken en de vlammen slaan er hoog uit. De muren en het plafond van de ruimte waar we zitten zijn zwartgeblakerd van de roet, en er is geen licht, maar dat is hier normaal. Ik krijg amper lucht, het is niet gek dat mensen hier last hebben van de ogen of luchtwegen.
De weg naar Kargil gaat over een bergpas en onze chauffeur lijkt nogal haast te hebben. Echt fijn is de rit niet ondanks de goede verharde weg waar we overheen rijden.
In Kargil moeten we van jeep wisselen en vanaf daar gaat het alleen maar slechter qua wegcondities. Onze gids wacht ons al op. De kok en zijn helper zijn al vooruit gereisd om het kamp op te zetten. Ik vind het erg moeilijk om afscheid te nemen van Tashi. Hij heeft ons de afgelopen dagen erg fijn begeleid en ik vertrouw hem. De jongen die het hier van hem overneemt is nog jong, net als de rest van de crew. Ze zijn hooguit 23, maar Tashi beloofd ons dat het goede mensen zijn.
De laatste 5 uur van de rit gaat over smalle bergweggetjes langs ravijnen en slingerpaadjes die riviertjes doorkruisen. Deze weggetjes zijn verschrikkelijk. We halen snelheden van slechts 20-30 km/u. Ik ben blij dat we straks gaan lopen, en niet met de auto terug hoeven!
Als we aankomen in Rangdum is het koud, waait het hard en regent het. Het dorpje telt zo'n 20 huizen en de ramen zijn dichtgemaakt met kartonnen dozen. Ons tentenkamp staat en stuk verderop en de moed zakt me echt in de schoenen. Getver, wat gaan we hier eigenlijk doen!
-
27 Juni 2014 - 07:27
Megje:
Oh Megje toch! Je zit midden in een échte cultuurshock geloof ik hè? Gelukkig kun je die tent wel delen met jou lief. En ongetwijfeld gaan jullie geweldig gave foto's maken en nog heel veel gaafs zien!
Terug naar de basis (of nog veel verder ;-)) en weg van alle luxe en comfort. Dat is eigenlijk ook heel mooi hè?! Probeer vooral te genieten van de ervaring die je er nu op doet. Want die is stiekem wel onwijs gaaf hoor!
Big hug!!!
xx -
27 Juni 2014 - 08:26
Mp:
Monique wil ik dit wel allemaal weten ziet voorzichtig........
-
27 Juni 2014 - 16:27
Wendy:
Je hoeft iig niet bang te zijn dat de wcbril vies is en er past voldoende wc papier in zie ik wel ( of dat hebben ze zeker ook niet daar?! ) Kamperen op een camping is nog een luxe in vergelijking met dit geloof ik ;-) Inderdaad back to basic!! ff iets anders dan het Hilton hotel in New York ;-)Ach ja dit heeft toch ook z'n charme! Nou sterkte hoor jullie overleven het vast wel!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
